Interesting, amusing and beautiful

This is hilarious. I love to see them be confused.

I think you need to fix chapter 3 the formatting is off and it it is need of some major editing.

Zaskoczyłaś mnie takim końcem, ale pozytywnie.

Podobało mi się takie zakończenie z poczuciem humoru i oczywiście happy endem :)

Fajnie było się dowiedzieć, jak się potoczyły losy Leny i jej rodzinki.

Ciężko mi sobie wyobrazić Merlina i Artura 10 lat starszych, ale na pewno wiele się nie zmienili, wiem po sobie ;)

I z satysfakcją zanotowałam, że Gwen wyszła za swego Lancelota bez łamania serca Arturowi, zresztą złamać mógł je tylko Merlin, a na szczęście on nieprzerwanie pała gorącym i namiętnym uczuciem do swojego Pana :P

Szkoda, że już koniec bardzo przyjemnie się czytało :)

Co teraz planujesz napisać?

Pozdrawiam ciepło :*

Mam nadzieję, że tym razem legenda nie będzie prawdziwa i Gwen nie będzie z Arturem. Życzę jej szczęścia z Lancelotem, a od Księcia wara, on należy do Merlina :D

Króciuteńki ten rozdzialik i mam niedosyt. Proszę o szybką aktualizację!

Ciekawe, co Merlin dał Amy i czy wrócili w tym samym czasie, co zniknęli.

Oby czas był dla ciebie łaskawy i się wyciągnął, byś mogła pisać bo chcę już wiedzieć, co dalej :)

Pozdrawiam ciepło.

p.s.

Dziękuję za doping pod moim tłumaczeniem :*

Nareszcie! Nie mogłam się doczekać tego odcinka. Choć wiedziałam, co mniej więcej się zdarzy, byłam ciekawa, jak to opiszesz :)

Podobało mi się - jestem beznadziejną, sentymentalną romantyczką.

Jakbyś nie napisała, że jeszcze tylko rozdział i epilog, to bym pomyślała, że po powrocie do przeszłości jeszcze jakieś przeszkody im szykujesz. Teraz jestem ogromnie ciekawa, jak zareaguje Uther i czy ich zniknięcie było zauważone, chyba, że wrócą w dzień, w którym zniknęli.

Rozstanie z dziewczynami pewnie będzie smutne, ale chłopcy MUSZĄ wrócić - nie pasują mi do XXI wieku, przynajmniej nie w tym opowiadaniu :)

Natchnienia mnóstwo życzę, bym mogła szybko delektować się kolejnym odcinkiem :D

Pozdrawiam ciepło :*

WOOT!

god how dare you leave us hanging like that? :P

update soon please

xox

emiliexox

Przez cały dzień nie mogłam się wbić, by napisać komentarz i tak jest już parę dni.

Ale najważniejsze, że wreszcie się udało.

Przybyłam z motywacją na kolejny odcinek :)

Autorom powinno się klapsy dawać za takie końcówki, ale z drugiej strony w pełni rozumiem ich postępowanie, w tym twoje.

Po takim zakończeniu rozdziału, czytelnik na bank przyjdzie przeczytać kolejny!

Podobało mi się, znów!

Bardzo wiarygodnie przedstawione, bo facet, jak to facet, woli czyny niż mówienie o uczuciach, tak więc bardzo mi przypasował ten pocałunek zamiast słów "I love you" - aż się uśmiechnęłam do siebie :)

Dziewczyny miały dobry pomysł, inaczej chłopcy byliby gotowi krążyć wokół siebie jeszcze jakieś 10 odcinków :P Obaj niepewni uczuć drugiej osoby i w obawie odtrącenia, ukrywaliby swoje własne odczucia i miotali się między zazdrością a gniewem i mówili sobie przykre słowa.

Cieszę się, że to już za nimi. Teraz szczera rozmowa wszystko wyklaruje i wrócą do Camelot i będą żyli długo i szczęśliwie :D ;)

Mam nadzieję, że wystarczy ci jedna fanka, choć zbzikowana, i napiszesz szybciutko kolejny rozdział. Jestem BARDZO ciekawa, jak zareaguje Artur... mam nadzieję na małe, a najlepiej duże, mizianko :D ;)

Pozdrawiam ciepło

Zobaczywszy opis, od razu zaczęłam czytać i prawdę powiedziawszy PODOBA mi się. Dziękuję teraz sama sobie, że mój angielski jest na tyle wystarczający, by móc przeczytać to opowiadanie. Przy trudniejszym słownictwie mam problemy, a tu można powiedzieć, że nawet się mogłam rozkoszować szczegółami :) Mimo to, po stokroć wolałabym przeczytać w języku ojczystym, dlaczego piszesz po angielski? To w ramach nauki, treningu?

Ale wracając do opowiadania, to przewija się przez niego sporo emocji. Śmiałam się do łez i płakałam przez tą ich zazdrość i niezrozumienie, a raczej omijanie tematu i cierpienie w zaciszu - raz jeden raz drugi w łóżku.

Nareszcie leżą w nim razem :D

Fajny pomysł Ci wpadł do głowy i realizacja udana (na tyle, ile rozumiem angielszczyzny).

Chyba się zbliżamy do końca, bo domyślam się, że wreszcie ze sobą porozmawiają i wrócą do Camelot :)

Szkoda, że jeszcze nie skończone, bo BARDZO nie lubię czekać na kolejne rozdziały, a szczególnie, jeśli coś mi się podoba :)

Niecierpliwie wypatruję kolejnej częsci...

Natchnienia życzę i mam nadzieję, że napiszesz coś po polsku :)

Pozdrawiam

i really like this story

update soon

xox

emiliexox

after seeing you actually written it out, radio seems to be such a great thing o_o

I have dis-appreciate it for the longest time xD;

Interesting!

WOW! i loved it..! Laugh out loud, Arthur is so whiny. n"It's uncomfortable" lol that was hilarious can't wait to read more. OMG OMG OMG :)

.x

please, please write more soon

i want to know what will happen!

x

more? please?